Η νομοθετική ρύθμιση της Μαυρολίμνης
Σχεδόν πενήντα χρόνια από την αγορά του κτήματος ψηφίστηκε ο νόμος για τη λύση της Μαυρολίμης με τον οποίο ανοίγει ο δρόμος για την οικιστική ανάπτυξη του κτήματος. Το κτήμα αγοράστηκε το 1964 και η τότε Διοίκηση είχε προχωρήσει άμεσα την νόμιμη διαδικασία για να μπει η έκταση στο Σχέδιο Πόλεως, την οποία είχε ήδη ολοκληρώσει από το 1968. Ωστόσο η διαδικασία παρέμενε στάσιμη για εφτά ολόκληρα χρόνια με ευθύνη αποκλειστικά της πολιτείας, γιατί οι υπηρεσίες δεν προώθησαν τον έτοιμο φάκελο για έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος για την ένταξη της περιοχής στο σχέδιο πριν το Σύνταγμα του 1975.
Με το θεσμικό καθεστώς που ίσχυε πριν το Σύνταγμα του 1975, επιτρεπότανε στους Ο.Σ. να αγοράσουν εκτάσεις εκτός σχεδίου, δασικές, αγροτικές, ελαιώνες, κλπ και να τις εντάξουν στο σχέδιο για να μοιράσουν οικόπεδα στα μέλη τους.
Το καθεστώς αυτό λειτούργησε ομαλά από τις δεκαετίες 1930-1940 μέχρι το 1974.
Μετά το Σύνταγμα του 1975, το καθεστώς αλλάζει και δημιουργείται πρόβλημα σε όσους Ο.Σ. είχανε αγοράσει εκτάσεις δασικού χαρακτήρα αλλά δεν είχανε προλάβει να τις εντάξουν στο σχέδιο πριν το Σύνταγμα του 1975. Συγκεκριμένα όταν οι Ο.Σ. αγόρασαν τις εκτάσεις τους επιτρεπότανε η πολεοδόμηση και δόμηση αυτών σύμφωνα με την τότε ισχύουσα νομοθεσία, όπως έγινε με το κτήμα Ντράφι που εντάχθηκε στο σχέδιο το 1974. Μετά το Σύνταγμα του 1975 η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε ότι η οικιστική αξιοποίηση δασικών εκτάσεων ζημιώνει το περιβάλλον και συνεπώς η πολεοδόμηση και οικοπεδοποίηση εκτάσεων δασικού χαρακτήρα των Ο.Σ. έρχεται σε αντίθεση με την προστασία του περιβάλλοντος (αρ 24 του Συντάγματος).
Η απαγορευτική νομολογία του ΣτΕ η οποία είναι δεσμευτική για την Διοίκηση είχε σαν αποτέλεσμα να σταματήσει η αξιοποίηση των εκτάσεων δασικού χαρακτήρα που είχανε αγοράσει οι Οικοδομικοί Συνε-ταιρισμοί, η στασιμότητα δε αυτή διήρκεσε δεκαετίες με τις εκτάσεις να παραμένουν εκτός σχεδίου και να βαλτώνουν αναξιοποίητες και ανεκμετάλλευτες χωρίς να μπορούν διανεμηθούν στα μέλη. Έτσι άρχισε και ο Γολγοθάς της Μαυρολίμνης και το πρόβλημα όσο περνούσαν τα χρόνια γινότανε οξύτερο και δυσκολότερο με αποτέλεσμα οι εκάστοτε διοικήσεις να μην ασχολούνται καθόλου με την Μαυρολίμνη μέχρι που ξεχάστηκε εντελώς.
Ως Διοίκηση, βρήκαμε την Μαυρολίμνη σε μια τραγική κατάσταση απόλυτης και παρατεταμένης στασιμότητας και αδράνειας. Το πρόβλημα της Μαυρολίμνης μας απασχόλησε πολύ σοβαρά από την αρχή της θητείας μας και κάναμε άπειρες προσπάθειες για την επίλυσή της. Υπήρξε εξαιρετικά δύσκολη περίπτωση και χρειάστηκε αφάνταστος και χρονοβόρος αγώνας για να αλλάξει το αρνητικό κλίμα και να πετύχουμε το ακατόρθωτο.
Αφού δοκιμάσαμε κάθε δρόμο, τρόπο και μέθοδο καταλήξαμε ότι για να λυθεί ένα σοβαρό και μεγάλο θέμα που ταλαιπωρεί χιλιάδες μέλη Ο.Σ. πανελλαδικά χρειάζεται συλλογική υποστήριξη. Επειδή εντωμεταξύ το συλλογικό όργανο που εκπροσωπούσε στο παρελθόν τους Οικοδομικούς Συνεταιρισμούς η ΠΕΝΟΣ (Πανελλήνια Ένωση Οικοδομικών Συνεταιρισμών) είχε τελείως αδρανοποιηθεί και ατονήσει, πήραμε την πρωτοβουλία να συστήσουμε ένα νέο συλλογικό όργανο την «Επιτροπή Πρωτοβουλίας και Συλλογικής Δράσης Ο.Σ. Ελλάδας» προκειμένου να διεκδικήσουμε αποτελεσματικότερα τα κοινά θέματά μας.
Ο Συνεταιρισμός μας πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Συλλογικού Φορέα των Οικοδομικών Συνεταιρισμών και ξεκινώντας με ένα μικρό πυρήνα δέκα περίπου Ο.Σ. στην αρχή, καταφέραμε σε ελάχιστο χρόνο να συσπειρώσουμε 100 περίπου νέα μέλη Ο.Σ. με ίδια προβλήματα και αρχίσαμε τους μαζικούς αγώνες.
Μετά από πολλές παρεμβάσεις στην Κεντρική Διοίκηση και ασταμάτητη δράση που κορυφώθηκε σταδιακά την τελευταία τριετία καταφέραμε με τον Νόμο 4280/2014 «Περιβαλλοντική αναβάθμιση και ιδιωτική πολεοδόμηση−Βιώσιμη ανάπτυξη οικισμών-Ρυθμίσεις δασικής νομοθεσίας και άλλες διατάξεις» να δοθεί λύση στη Μαυρολίμνη. Η νομοθετική ρύθμιση της Μαυρολίμνης αποτελεί κορυφαίο γεγονός σημαντικής σπουδαιότητας για τον Συνεταιρισμό και τους συνεταίρους μας Μαυρολιμνιώτες γιατί είναι το πρώτο βήμα για την αξιοποίηση του κτήματος.
